مقایسه نژاد ها

گونه ها و نژادهای زنبور عسل

نژادهای زنبور عسل پذیرفته شده در ادبیات جهانی به شرح زیر است.

نژاد زنبور کارنیول:

در اسلوونی است، دارای پوشش موی تیره، کوتاه و متراکم است. زنبورهای کارگر خاکستری و سیاه به نظر می رسند، در حالی که نوارهای خاکستری و قهوه ای در ملکه ها غالب است. به عنوان مطیع ترین نژاد زنبورها دیده می شود. توانایی زمستان گذرانی خوب است. بالا است. کندوهای زنبور کارنیولا کمی شگفت زده می شوند. آنها تمایل کمی به غارت و جمع آوری بره موم بسیار کمی دارند. سرزندگی و توانایی بالایی برای انطباق با تغییرات در شرایط محیطی دارد. این نژاد زنبور عسل بسیار مناسبی است به خصوص از نظر بهره مندی از جریان شهد اولیه. دارای طول زبان 6.4-6.8 میلی متر است.

زنبور عسل قفقاز:

وطن آن به دره های مرتفع قفقاز معروف است. دو نوع از این نژاد وجود دارد: نوع کوهستانی و دشتی. آنها از نظر شکل، اندازه و پوشش مو شبیه به نژاد کارنیولان هستند. رنگ کیتین تیره دارد. پوشش مو خاکستری روشن تر از نژاد کارنیولان است. این درازترین نژاد زنبور زبان است که طول زبان آن به 7.2 میلی متر می رسد. به همین دلیل از گل های لوله عمیق بهتر استفاده می کنند. شهد گیر بسیار خوبی است. محصول عسل بالاست.
به محض شروع جریان شهد، زنبور قفقازی تولید نوزاد را متوقف می کند و شروع به جمع آوری شهد می کند. آنها همچنین عسل بیشتری را برای زمستان ذخیره می کنند. زنبورهای قفقازی نسل خوبی دارند و کلنی های قوی تشکیل می دهند. آنها تمایل ضعیفی به ازدحام دارند، مطیع هستند و از بره موم زیاد استفاده می کنند. آنها تمایل زیادی به غارت و غافلگیری کندوهای خود دارند و نژاد قفقازی در مقابل نوزما خیلی حساس میباشد در فصل بهار بیشتر از سایر نژاد ها باید فوماژیلین یا پروبیوتیک مصرف کرد چون بار میکروبی روده رو بالا میبرد و از رشد هر گونه ویروس و اسپور جلوگیری میکند.

ّ
نژاد زنبور عسل لگوستیکا:

منشا آن جزیره سیسیل ایتالیا است. در جاهایی که زمستان های طولانی، معتدل و مرطوب، جریان شهد خوب و تابستان های خشک است، نتایج بسیار خوبی می دهد. شکمی نازک و زبانی نسبتاً دراز دارد و طول زبان آن 6.3-6.6 میلی متر است. رنگ شکم روشن با نوارهای خالدار زرد است. رنگ موهای آنها نیز زرد است که در هواپیماهای بدون سرنشین بیشتر مشهود است. آنها معمولا مطیع هستند. زنبورهای ایتالیایی توانایی تولید مثل بالایی دارند و به ویژه خانواده های قوی از اوایل بهار تا پاییز به تولیدمثل ادامه می دهند. تمایل به تولید مثل ضعیف است. آنها در کلنی های قوی وارد زمستان می شوند و در زمستان مقدار زیادی عسل مصرف می کنند. آنها قادر به بافتن سریع شانه ای هستند. آنها بره موم کمتری را حمل می کنند، اما تمایل آنها به غارت و غافلگیری کندوهایشان بیشتر از سایر نژادها است.

نژاد ایتالیایی که شامل کردوان و زنبور چینی در تولید عسل بهتر از سایر نژاد ها میباشد همچنین طمع عسل نژاد ایتالیایی به مراتب بهتر از سایر نژاد هاست و در تولید ژل ایتالین ها ژل بیشتری تولید میکنند و این نژاد برای استارتر شدن در تولید ملکه میتواند گزینه خوبی باشد به علت ژل ریزی بالا و محافظت از لارو ها و اما نژاد ایتالین در زمسنان مصرف زیادی دارند به علت اینکه با جمعیت زیادی به زمستان گذرانی اماده میشود در مناطق سرد با خمیر شیرین باید تغذیه کرد.

زنبورهای آناتولی:

عموماً زنبورهای قهوه ای تیره، آرام، سخت کوش و مقاوم با توانایی زمستان گذرانی خوب هستند. گرایش زیادی به غارت وجود ندارد. آنها عملکرد برتر در تعیین جهت نشان می دهند. فعالیت های پرورش فرزندان در خارج از فصل جوجه کشی بسیار کم است، اما نتاج و فعالیت های پرورش مولد نژاد برتر هستند. مقدار کمی عسل مصرف می کند، بنابراین می تواند عسل را حتی در شرایط کمیاب جمع کند. آنها بره موم بیشتری را حمل می کنند.

زنبورهای کارنیکا :

زمستان گذرانی نسبتا خوب و سالم نژاد پرورشی کارنیکا دارای لاینهای متفاوت است. بعضی از این لاینها زمستانگذرانی قوی تری دارند که پرورش دهندگان نظرات متفاوتی را نسبت به این موضوع عنوان می‌کنند.

زنبورهای بوکفست

تولید کننده میزان بالای عسل ،ملکه بوکفست پرکار (تخمریزی بالا) ،زمستان گذرانی عالی، صرفه – مقدار کم از نوزادان در طول پاییز ،بستههای لانه ی جنینی با عسل برای زمستان خوب ، ملکه بوکفست تخمریزی متوقف در اواخر پاییز ،بسیار آرام، با غریزه نیش کم با غریزه پایین بچه دهی ، مقاوم در برابر کنه ، کمتر مبتلا به و موم خوار می گردد زیرا رفتار بهداشتی بالایی دارد  ،ساخت تا یک بار به سرعت آغاز شده ، تولید کم بره موم ، در هوای سرد ،بهار مرطوب بخوبی کار می کند و تحمل بالای گرما نقاط ضعف ملکه بوکفست ،مقدار کم از نوزادان در فصل زمستان  عسل کمتر یا گرده با توجه به شرایط آب و هوایی بهار نامنظم در اینصورت در فصل بهار هم از تغذیه پروتئینی مثل کیک گرده و کلاته مواد معدنی قافل نباشیم.

همانطور که دیدیم، نژادهای زنبورهای پذیرفته شده در سراسر جهان  عبارتند از : نژادهای زنبور عسل به نام‌های قفقازی، کارنیولایی، ایتالیایی، آناتولی،بوکفست،  وجود دارد. علاوه بر این، هیچ کس وجود ندارد که نام نژاد زنبور بلفاست را نشنیده باشد. در واقع، این یک نژاد به طور طبیعی توسعه یافته نیست، بلکه نژادهایی است که مردم با روش واکسیناسیون پیدا می کنند، بنابراین به آن نژاد هیبریدی می گویند.