نئوسیلین(نئومایسین (سولفات) 20%)Neocillin® (20% neomycin (sulfate))

نئوسیلین(نئومایسین (سولفات) 20%)

گروه دارویی : آنتی بیوتیک
شکل دارویی:پودر محلول در آب
ترکیب : هر گرم از پودر حاوی ۲۰۰ میلی گرم اکسی تترا سایکلین هیدروکلراید می باشد .
مکانیسم اثر:اکسی تتراسیکلین از اتصال آمینو اسیل ترانسفرریبونوکلئیک اسید (aa- t RNA) بر روی ریبوزوم (واحد ۳۰ ریبوزومال )جلوگیری می کند و همچنین باعث کاهش تبدیل گلوتامات به پروتئین سلولی می شود و بدین طریق مانع از سنتز پروتئین ها در باکتری ها می گردد . به طور کلی تتراسیکلین ها باکتریو استاتیک هستند ،اما با غلظتهای بالا می توانند اثرات باکتریسیدی نیز داشته باشند .
موارد مصرف : اکسی تترا سایکلین آنتی بیوتیکی وسیع الطیف است که بر روی باکتریهای گرم مثبت و منفی و همچنین گونه های مایکوپلاسما ،ریکتزیا و کلامیدیا موثر می باشد .پزودوموناس ، پروتئوس،شیگلا و بسیاری از سویه های استافیلوکوک به این دارو نسبتا مقاوم هستند .
این دارو در پیشگیری و درمان عفونت های باکتریایی طیور ،نشخوار کنندگان ، ماهیان و زنبور عسل مصرف می گردد.

بیماری لوک اروپایی زنبور عسل و درمان آن

بیماری لوک اروپایی در مرحله اولیه لاروی به نوزادان زنبورها حمله کرده و آنها را از بین می برد به طوری که لاروها به صورت پیچیده و تاب خورده داخل سلول قبل از بسته شدن سر سلول می میرند. ممکن است بعد از بسته شدن سر سلول هم از بین بروند که در این حالت نیز مانند لوک آمریکایی سر سلول ها کمی فرو رفته و سوراخ دار است.

سفتی لاروهای مبتلا به لوک اروپایی مثل سفتی خمیر و بویی شبیه شیر ترشیده یا عرق پا دارد. لوک اروپایی برخلاف لوک آمریکایی لزج و چسبنده نیست و اگر آن را با چوب کبریت بیرون بیاوریم کش نمی آید و فورا قطع می شود.

از راه های انتقال این بیماری, خرید و فروش کندوهای آلوده به بیماری, انتقال شان ها اعم از عسل و زنبور از کندویی به کندوی دیگر, ورود آزادانه زنبورهای نر به کندوهای مختلف, غارت و به طور کلی آلوده بودن دست ها و وسایل کار, همه و همه عامل انتقال این بیماری خطرناک هستند.

براساس قوانین ایالتی آمریکا, کلنی های آلوده به این بیماری را باید با کلیه زنبور های داخل آن و همچنین کندو و اجزای داخلی آن سوزاند و از بین برد و آثار و بقای آن را مدفون کرد.

روش درمان بیماری لوک اروپایی زنبور عسل

مانند بیماری لوک آمریکایی است و می توان از داروهای آنتی بیوتیک استفاده کرد. یک چهارم قاشق چای خوری پودر اکسی تتراسیکلین  ۴ لیتر شربت ۱ به ۱ در بهار و ۲ به ۱ در پاییز مخلوط کنید و به مدت سه شب به زنبورها بخورانید. داروهای آنتی بیوتیک دارای یک ماده موثر هستند که برحسب درصد, روی برچسب آنها نوشته شده است. هر یک گرم ماده موثر برای ۴ کندو می باشد. یعنی به هر کندو باید ۲۵۰ میلی گرم همراه با آب و شکر داده شود.

بیماری لوک آمریکایی زنبور عسل و درمان آن

این بیماری همواره در کار زنبورداری مسئله ساز بوده است. علت آن یک باکتری یا یک میکروب به نام باسیلوس لارو است که اسپور یا تخم دراز و مقامی دارد, به طوری که سال ها می تواند در شان و عسل باقی بماند. میکروب این بیماری به صورت اسپور همراه با غذا وارد بدن لاروهای خیلی جوان شده و در دستگاه گوارش آنها رشد و نمو می نماید و نوزادان زنبور عسل را در مرحله نهایی لاروی و ابتدای شفیرگی از بین می برد.

در کندوهای آلوده به این بیماری وضع تخم ریزی نامرتب و لاروها به صورت صاف و کشیده داخل سلول ها مرده اند به طوری که درب برخی از سلول های سربسته کمی فرو رفته و سوراخ ریز دارد, در صورتی که سر سلول های زنبور های سالم صاف است. لاروها و شفیره های زنبور کارگر, نر و ملکه همگی ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.

لارو و شفیره هایی که در اثر بیماری لوک آمریکایی می میرند, رنگ سفید خود را به سرعت از دست داده, قهوه ای و در آخر سیاه می گردند و بویی شبیه سریشم دارند. بوی لوک آمریکایی به علت حساس بودن افراد به بوهای مختلف, علامت قابل اعتماد نیست. در تشخیص بیماری بهتر است به چشمان خود اعتماد کنید.

از علایم مشخص این بیماری این است که اگر لارو مبتلا به بیماری را با چوب کبریت بیرون بیاوریم آن لارو لزج و چسبنده بوده و به صورت کش دار و رشته ای کشیده می شود.

از راه های انتقال دیگر این بیماری, خرید و فروش کندوهای آلوده به بیماری, انتقال شان ها اعم از عسل و زنبور از کندویی به کندوی دیگر, ورود آزادانه زنبورهای نر به کندوهای مختلف, غارت و به طور کلی آلوده بودن دست ها و وسایل کار, همه و همه عامل انتقال این بیماری خطرناک هستند.

براساس قوانین ایالتی آمریکا, کلنی های آلوده به این بیماری را باید با کلیه زنبور های داخل آن و همچنین کندو و اجزای داخلی آن سوزاند و از بین برد و آثار و بقای آن را مدفون کرد.

روش درمان بیماری لوک آمریکایی زنبور عسل

الف . پودر اکسی تتراسایکلین  1گرم در 1 لیتر را در شربت ۱ به ۱ در بهار و ۲ به ۱ در پاییز مخلوط کنید و این مخلوط را به مدت سه شب به نسبت جمعیت کلنی به زنبورها بخورانید. مقدار بیشتر آن برای زنبورها سمی است و اثر آن در کنترل بیماری بیشتر نخواهد بود.